Alles over aminozuren

Aminozuren moeten worden gezien als bouwstenen van proteïnen. Tot nu toe zijn er 22 proteinogene Aminozuren zijn bekend. Daarnaast zijn 250 niet-proteinogene, d.w.z. natuurlijke aminozuren met biologische functies bekend. Aminozuren zijn ook aangetroffen op kometen en meteorieten.

Definitie van aminozuren

Bijna een vijfde van het menselijk lichaam bestaat uit eiwitten. Eiwitten worden in ons lichaam gevormd uit aminozuren. Aminozuren helpen het lichaam te groeien en ondersteunen de stofwisseling in ons lichaam, zij beschermen ons lichaam tegen vele toxines en ziekten. Dankzij aminozuren is ons lichaam vitaal en gezond.

Naast de belangrijke proteïnevormende aminozuren heeft het lichaam ook de zogenaamde "Niet-eiwitogene aminozuren". Deze zijn in het lichaam verantwoordelijk voor de vorming van bijvoorbeeld suiker.

Hint: Het menselijk lichaam heeft in totaal 20 proteinogene en 250 niet-proteinogene aminozuren. Elk aminozuur heeft een andere rol in het helpen van het lichaam zich vitaal en gezond te voelen.

Aminozuren kunnen echter alleen Eiwit en goed werken als het hele lichaam in balans is. Voedingssupplementen in de vorm van aminozuren die naast een evenwichtige voeding worden gebruikt, beschermen ons lichaam tegen vermoeidheid, depressieve stemmingen en gebrek aan concentratie. Bovendien verbeteren ze de prestaties en het hartvermogen, en regenereert men na het sporten veel sneller en voelt men zich veel sneller weer vitaal en gezond.

Als het aminozuurgehalte in het lichaam niet in evenwicht is, voelt het lichaam zich niet meer gezond en vitaal. Om de aminozuren te krijgen die het nodig heeft, put het lichaam uit de reserves in het haar, de spieren en de huid.

Individuele behoefte aan aminozuren

Het eiwit dat we in de loop van de dag eten, wordt in het lichaam afgebroken tot aminozuren. Van hieruit komen de aminozuren in de bloedbaan en vervolgens in de lever, waar ze worden omgezet in eiwitten. De behoefte aan eiwitten en aminozuren verschilt van persoon tot persoon. De behoefte hangt volledig af van lichamelijke en geestelijke activiteit.

Welke voedingsmiddelen zijn rijk aan aminozuren?

Aminozuren - Ze zijn van vitaal belang voor ons lichaam en hebben ook een aantal positieve eigenschappen. Ons lichaam kan sommige aminozuren, de zogenaamde essentiële aminozuren, niet zelf aanmaken. Daarom moeten we ze met ons voedsel innemen. Maar welke voedingsmiddelen zijn bijzonder rijk aan aminozuren? Om u te helpen en u een overzicht te geven, zullen wij u de essentiële aminozuren voorstellen en een lijst geven van de voedingsmiddelen waarin zij bijzonder rijkelijk aanwezig zijn.

1. Lysine → Lysine is betrokken bij de celdeling en helpt ook hart- en vaatziekten voorkomen. Lysine komt vooral voor in vlees, eieren, melk en vis.
2. Tryptofaan → helpt bijzonder goed in tijden van stress. Komt voor in vlees, vooral hertenvlees, hertenvlees, varkensvlees of kalkoenvlees.
3. Valine → bevordert de opbouw van spiermassa. Zit o.a. in kip, rundvleesfilet en havermout.
4. Methionine → is verantwoordelijk voor de opbouw van spieren en de versterking van het immuunsysteem. Vooral vis, vlees en zuivelproducten in het algemeen zijn bijzonder rijk aan methionine
5. Fenylalanine → helpt bij depressie. Rijk aan vlees/worst en kaas en eieren.
6. Isoleucine → wordt gebruikt bij ahornsiroop ziekte. Zeer sterk aangetroffen in kipfilet, erwten of ook rundvlees.
7. Threonine → wordt gebruikt voor spijsverteringsproblemen. Komt in bijzonder hoge hoeveelheden voor in kipfilet, rundvlees en erwten.
8. Leucine → Belangrijk voor de opbouw en het onderhoud van de spieren. Gevonden in kipfilet, zalm, rundvlees of walnoten.

Aminozuren voor spieropbouw

Veel mensen die betrokken zijn bij bodybuilding, fitness of sport in het algemeen zullen weten hoe belangrijk aminozuren zijn voor het lichaam en hoe belangrijk ze zijn voor de opbouw van spieren. Maar waarom zijn aminozuren zo belangrijk bij spieropbouw? Aminozuren zijn de bouwstenen van eiwitten. Je zou kunnen zeggen dat veel aminozuren een proteïne vormen. Aminozuren en eiwitten zijn zeer populaire voedingssupplementen, juist omdat mensen er niet altijd in slagen in hun dagelijkse behoefte te voorzien met een gezonde en evenwichtige voeding.

Wat zijn BCAA's?

Bijzonder populair bij bodybuilders en gewichtheffers zijn de zgn. BCAA's. BCAA is een afkorting die staat voor Branched-Chain Amino Acids. BCAA's behoren tot de bovengenoemde essentiële aminozuren, d.w.z. aminozuren die het lichaam niet zelf kan produceren. Hiertoe behoren leucine, isoleucine en valine. Deze amino's worden, in tegenstelling tot andere, rechtstreeks in de spieren geabsorbeerd en niet via de lever. De voordelen van BCAA's zijn vrij duidelijk. Zij ondersteunen de spieropbouw, gaan de afbraak van eiwitten tijdens een dieet tegen en zijn verantwoordelijk voor het leveren van energie.

Een duidelijk voordeel van BCAA's als voedingssupplement is dat alle 3 aminozuren, d.w.z. leucine, isoleucine en valine, gelijktijdig worden opgenomen. Dit belooft het grootste succes voor spieropbouw.

Meer informatie over aminozuren voor spieropbouw vindt u hier.

Aminozuren voor gewichtsverlies

Aminozuren zijn, zoals reeds gezegd, zeer veelzijdig en helpen niet alleen om spieren op te bouwen, maar ook om gewicht te verliezen. Maar hoe werkt dat eigenlijk? Waarom en vooral hoe helpen aminozuren bij gewichtsverlies?

Allereerst moeten we uitleggen waarom we afvallen of aankomen. In principe wordt dit bepaald door hormonen. Door de inname van bepaalde aminozuren wordt het organisme gestimuleerd om bepaalde hormonen te produceren die verantwoordelijk zijn voor gewichtsverlies.

Welke aminozuren helpen?

Waarschijnlijk het belangrijkste hormoon dat het menselijk lichaam helpt gewicht te verliezen is het groeihormoon STH, wat staat voor somatotroop hormoon. Dit hormoon helpt het lichaam om vet te verbranden.

Arginine, glutamine en methionine zijn de aminozuren die verantwoordelijk zijn voor de productie van deze vetverbrandende hormonen. Een ander interessant aminozuur met betrekking tot gewichtsverlies is carnitine. Dit komt omdat carnitine niet alleen de spieropbouw bevordert, maar ook gewichtsverlies, omdat het helpt de vetreserves in het lichaam te verbranden.

Beweeg jezelf!

Maar natuurlijk moet gezegd worden dat aminozuren geen wondermiddel zijn. Succesvol gewichtsverlies vereist verschillende factoren. Om je doelen te bereiken, moet je natuurlijk gezond eten, en het is ook duidelijk een voordeel als je aan sport doet.

Hoe aminozuren je kunnen helpen gewicht te verliezen: Meer informatie hier.

Chemische formules van de aminozuren

Met behulp van deze tabel kan worden afgelezen welke chemische formules de afzonderlijke aminozuren hebben. Bovendien zijn de afkortingen ook in de tabel opgenomen.

De genetische code

De genetische code bevat Combinatorische regels voor eiwitvorming. De basis voor de code die in de natuur voorkomt zijn de zgn. Basis ribbelsdie in staat zijn om proteinogene aminozuren tot code. De genetische code is dus een biologische regel volgens welke de sequenties van basenparen van DNA worden omgezet in een parallelle corresponderende sequentie van aminozuren.

Universele coderegels

De Nucleotide basen vormen een eenvoudig alfabet van vier letters in het DNA, dat de aminozuren van de proteïnen kan coderen. De genetische codes bestaan dus uit codewoorden - de zogenaamde codons, waarbij elk codon een sequentie van nucleotide-basenparen vertegenwoordigt, of codeert voor een specifiek aminozuur.

In veel organismen is het basismechanisme van de genetische code in feite zeer vergelijkbaar. Zodra de aminozuursequentie bekend is, kan de overeenkomstige DNA-sequentie worden geïsoleerd en bijvoorbeeld in een bacteriële cel (het zogeheten gastheerorganisme) worden ingebracht, waardoor het gewenste eiwit wordt geproduceerd.

Aminozuren als bouwstenen van eiwitten

De genetische code is dus niet alleen de code zelf, maar in feite alle regels op basis waarvan de sequentie van het DNA wordt vertaald in een aminozuursequentie. Een bepaald aminozuur bestaat uit een opeenvolging van drie DNA-basen en wordt beschouwd als een bouwsteen van eiwitten.

Volgens dit principe kan de volledige blauwdruk van het eiwit uit een gen (d.w.z. een stukje DNA) worden afgelezen en later worden geïmplementeerd. Aangezien de genetische code universeel is, geldt hij ook voor alle levende wezens.

Van de DNA-sequentie naar de aminozuursequentie

Een DNA-sequentie is de feitelijke volgorde van de afzonderlijke basen, in de DNA-streng. De DNA basen zijn:

• Adenine (A),
• Thymine (T),
• Cytosine (C)
• Guanine (G).

De groepen van drie (ook wel codons, tripplets of nucleobasen genoemd) die elkaar opvolgen en zich in het nucleïnezuur bevinden, worden volgens de genetische code vertaald in overeenkomstige aminozuren. Individuele codons of basen triplets kunnen er dan bijvoorbeeld zo uitzien: ATG/AUG, CGC, AAT/AAU.

Het hele DNA van een cel kan worden gezien als een boek, met de Codons staan eigenlijk voor woorden. Een gen bestaat dus uit een groot aantal van dergelijke codons, en codeert zowel het begin als het einde van een gen, en ook een van de 20 aminozuren waaruit celproteïnen worden gemaakt. Er is dus een direct en vast verband tussen de Nucleotide-sequenties in DNA, en de aminozuursequenties in proteïnen.

De Code Zon op de biosynthese van proteïnen in de genetica

De code zon is een grafische voorstelling en werd voor het eerst geïntroduceerd in 1972 om de biosynthese van proteïnen in de genetica te helpen begrijpen.

Op basis van de Code Zon illustreert hoe de Base triplets van het mRNA wordt vertaald in het corresponderende aminozuur. De code zon leest van binnen naar buiten. Het buitenste gedeelte van de codezon bevat de talrijke verschillende aminozuren, terwijl het mRNA zich binnenin de codezon bevindt.

Zoals reeds vermeld, wordt de code sun gebruikt door lees binnenstebuiten. Zo levert de basensequentie UCA het aminozuur serine op.

De essentiële aminozuren zijn onmisbaar voor het beschermingssysteem van het lichaam en de celstofwisseling. Aminozuren ondersteunen de vorming van eiwitten, die van groot belang zijn voor groeiprocessen en de strijd tegen ziekten en toxines. Daarom is het belangrijk dat iedereen voldoende aminozuren binnenkrijgt, het best in de vorm van een aminozuurcomplex.

De behoefte aan aminozuren

Hoewel de essentiële aminozuren dringend nodig zijn voor elk lichaam, omdat het ze niet zelf kan produceren, varieert de individuele behoefte naar gelang van de lichamelijke en geestelijke activiteit.

De eigenschappen van aminozuren

Door één te nemen Aminozuren complexdat bestaat uit de belangrijke ingrediënten zoals L-arginine, L-carnitine en L-lysine, wordt de gezondheid van de lichaamseigen cellen alsook de suikerstofwisseling aanzienlijk ondersteund. De capsule kan zeer goed door het lichaam worden opgenomen, omdat ze ook in de dagelijkse voeding voorkomen, maar de aanvoer van aminozuren via de voeding is niet altijd voldoende voor een optimale voorziening. Dit tekort kan leiden tot lichamelijke ongesteldheid en ziekten zoals depressie en slechte hartprestaties.

Gevolgen Aminozuren zitten in het aminozuurcomplex:

Essentiële aminozuren:

• Isoleucine
• Leucine
• Valine
• Lysine
• Fenylalanine
• Threonine
• Tryptofaan

Niet-essentiële aminozuren:

• Alanine
• Glutamine
• Glycine
• Tyrosine
• Proline
• Serine

semi-essentiële aminozuren:

• Arginine
• Histidine

Het effect van aminozuren

Een aminozurencomplex kan een ondersteunende en genezende werking hebben in de meest uiteenlopende ziektegevallen en ook preventief helpen. Aangezien elk aminozuur een ander positief effect op het lichaam heeft, wordt een dergelijk aminozurencomplex bijzonder aanbevolen om het beste resultaat voor de gezondheid te verkrijgen. Fenylalanine, thyrosine en tryptofaan staan bekend om hun antidepressieve effecten. Het aminozuur arginine verbetert de hartprestatie en verlaagt daardoor ook het choleristerinegehalte en de bloeddruk.

Valine staat bekend om het verhogen van het uithoudingsvermogen en de regeneratie, vooral tijdens het sporten, het aminozuur methionine ontgift het lichaam en heeft een stemmingsverhogend effect. Daarom is het van groot belang te zorgen voor een voldoende toevoer van essentiële aminozuren om lang gezond te blijven.

Essentiële en niet-essentiële aminozuren

Leer hier alles over de verschillen:

Aminozuren, de bouwstenen van proteïnen - Men kan zeggen dat er twee hoofdcategorieën aminozuren zijn. Aan de ene kant zijn er de zogenaamde essentiële aminozuren en de niet-essentiële aminozuren. Het grote verschil tussen beide is dat de niet-essentiële aminozuren door het organisme zelf kunnen worden aangemaakt, terwijl de essentiële aminozuren van buitenaf moeten worden opgenomen, d.w.z. via voedsel of voedingssupplementen. Zonder deze essentiële aminozuren zou het lichaam niet kunnen overleven. Daarnaast zijn er ook semi-essentiële aminozuren, die echter alleen via de voeding moeten worden opgenomen, b.v. als de eiwitbehoefte is toegenomen.

Niet-essentiële aminozuren

Zoals reeds gezegd, kan het lichaam de zogenaamde niet-essentiële aminozuren zelf produceren of ze worden geproduceerd door omzetting van andere aminozuren. Deze aminozuren omvatten:

• L-Alanine
• L-Arginine
• L-asparagine
• L-Cysteïne
• L-glycine
• L-Histidine
• L-serine
• L-tyrosine (essentieel voor kinderen)

Essentiële aminozuren

De essentiële aminozuren, die ook wel vitale aminozuren worden genoemd, kunnen niet door het lichaam zelf worden aangemaakt. Daarom is het belangrijk dat deze aminozuren via de voeding of voedingssupplementen worden opgenomen.

• L-isoleucine
• L-Leucine
• L-lysine
• L-Methionine
• L-fenylalanine
• L-threonine
• L-tryptofaan
• L-valine

 Semi-essentiële aminozuren

Strikt genomen is er zelfs een derde soort aminozuur. De zogenaamde semi-essentiële aminozuren. Hoewel deze door het lichaam zelf kunnen worden gesynthetiseerd, moeten zij onder bepaalde omstandigheden, zoals stress zonder lichamelijke inspanning, van buitenaf worden aangevoerd. Deze semi-essentiële aminozuren omvatten:

• Arginine
  
• Asparagine
• Cysteïne
• Glutamine
• Glycine
• Proline
• Tyrosine 

Alles over aminozuren

Glycine

De Aminozuur glycine is bijzonder belangrijk om aandacht aan te besteden. Zonder twijfel kan deze bouwstof van het leven als uiterst belangrijk worden omschreven, omdat het een van de belangrijkste bestanddelen is van alle eiwitten in het menselijk lichaam, die verantwoordelijk zijn voor het menselijk metabolisme. Het is belangrijk te benadrukken dat dit aminozuur kan worden geleverd, maar ook door het menselijk organisme zelf kan worden aangemaakt, ook al is ondersteuning nodig in geval van storingen.

Voegt glycine toe aan het menselijk lichaam

Gezien het bijzondere belang van dit aminozuur, is het belangrijk een idee te krijgen van de wijze waarop deze bouwstof van het leven aan het eigen organisme kan worden geleverd. Een aangepaste voeding biedt hiertoe de mogelijkheid, omdat sommige voedingsmiddelen een hoge concentratie glycine bevatten, waardoor de lichaamseigen produktie van deze bouwstof dienovereenkomstig kan worden ondersteund.

Glycine is sterk aanwezig in deze voedingsmiddelen:

• Kippevlees
• Zalm
• Rijst en
• Sojabonen

moeten hier het eerst worden vermeld, omdat zij een hoog gehalte aan het aminozuur bevatten. Maar ook walnoten of eieren kunnen worden verwerkt en geconsumeerd, aangezien ook deze voedingsmiddelen tot een verhoging van de glycineproductie kunnen leiden.

Het effect van het aminozuur

Bij nadere beschouwing van het effect van glycine komen drie verschillende brandpunten aan het licht. Allereerst is het belangrijk hier te vermelden dat dit aminozuur in bijna elk eiwit voorkomt, waardoor zijn rol als Eiwitbestanddeel is zonder twijfel een van de belangrijkste functies van glycine. Maar deze stof is ook uiterst belangrijk voor de menselijke stofwisseling. In dit verband is het namelijk vermeldenswaard dat in deze stap de omzetting van tetrahydrofolinezuur moet worden aangepakt, die uiterst belangrijk is voor de synthese van zogenaamde thymine nucleotiden.

Het aminozuur glycine is echter ook zeer belangrijk voor het zenuwstelsel. Hier werkt het als een glycinereceptor als een remmende neurotransmitter, die zijn eigenlijke dienst of taak vervult als een remmende signaalstof in het menselijk zenuwstelsel.

L-Arginine

L-Arginine is een stof die pas enkele jaren geleden werd ontdekt. Het staat bekend als een trigger voor veel lichamelijke reacties, bijv. Spiergroei bekend. De precieze werkingsmechanismen en verdere effecten zullen later in de tekst worden besproken.

Het wordt meestal in poeder- of capsulevorm ingenomen. De dosering is afhankelijk van het beoogde gebruik.

Heeft mijn lichaam behoefte aan L-Arginine?

Ja, L-arginine is een aminozuur dat van vitaal belang is voor het lichaam. Vooral als kind en op oudere leeftijd heeft het lichaam een grotere behoefte aan arginine, omdat dit belangrijk is voor de groei. Het is daarom belangrijk om evenwichtig te eten, bijv. met peulvruchten en granen is belangrijk, omdat er aminozuren uit worden verkregen. Indien echter extra L-arginine aan het lichaam wordt toegevoegd, wordt het effect op natuurlijke wijze versterkt.

Eigenschappen van L-Arginine

L-arginine is een zogenaamd aminozuur dat een Voorloper van stikstofmonoxide. Stikstofmonoxide is een boodschapperstof die bepaalde lichaamsfuncties activeert. Hormonen zijn ook boodschappers, maar zij hebben een langere werkingsduur. L-arginine ontleedt vrij snel. De exacte processen zijn echter zeer ingewikkeld en zullen hier niet in detail worden besproken.

Het effect van L-arginine

Maar nu naar het belangrijkste punt, het effect van L-arginine. Bij inname veroorzaakt dit aminozuur onder andere spiergroei. Daarom is het zeer populair bij bodybuilders.

Met het natuurlijke voorkomen in het lichaam, helpt het ook met de Groei in de kindertijd. Een ander effect van L-arginine is dat het mensen helpt gewicht te verliezen. Het verlaagt ook de bloeddruk, normaliseert het cholesterolgehalte en draagt bij tot een sterk immuunsysteem.

Maar voor velen is ook de potentieverhogende werking van L-arginine een belangrijk aspect, omdat studies dit reeds hebben aangetoond. Velen gebruiken L-arginine dan ook als substituut voor Viagra of soortgelijke seksuele stimulerende middelen.

L-asparagine

L-asparagine is een proteinogeen aminozuur. L-asparagine komt bijvoorbeeld voor in asperges. waaraan het ook zijn naam ontleent, maar ook in granen, aardappelen of peulvruchten. De Romeinen, Grieken en Chinezen wisten dit al. In de 19e eeuw werd het aminozuur voor het eerst geïsoleerd in asperges.

Het is Reukloos en met zwavelhoudende verbindingen in de assen van aspergeplanten. Asparagine kan door levende organismen worden geproduceerd en gesynthetiseerd, bij de mens bijvoorbeeld in de lever. In de oudheid werd van asperges ook gezegd dat ze een afrodisiacum waren.

Naast asparagine bevatten voedingsmiddelen zoals aardappelen of granen ook reducerende suikers zoals glucose. Als deze voedingsmiddelen worden verwarmd met een beetje water, acrylamide kan worden gevormd, wat als kankerverwekkend wordt beschouwd. Dit effect treedt vooral op bij het frituren, bakken en frituren van aardappelen. Daarom moet koolhydraatrijk voedsel slechts zo lang als nodig en zeer zachtjes worden gekookt.

Werkingsmechanisme en gebruik in de traditionele geneeskunde

Asparagine bevordert de ontgifting van het lichaam van lichaamsvreemde stoffen door de aanmaak van nieren te stimuleren. Asparagine heeft dus een diuretische werking, maar zuivert ook het bloed. Bovendien speelt asparagine een belangrijke rol bij de afbraak van alcohol in het bloed. en ontlast zo de lever.

In het lichaam, functioneert het aminozuur als Voorloper van chemische boodschappers, die verantwoordelijk zijn voor het doorgeven van informatie van zenuwcel naar zenuwcel. Bovendien heeft asparagine een positieve invloed op de werking van de hersenen en de algemene gemoedstoestand. Dit heeft ook een effect op vermoeidheid, aangezien wetenschappelijke studies aantonen dat op deze manier meer

• Energie
• Uithoudingsvermogen
• Volharding

kan worden bereikt. Asparagine is verder betrokken bij het transport van stikstof, dat nodig is voor biochemische reacties. Asparagine is ook belangrijk voor het immuunsysteem omdat het betrokken is bij de vorming van suiker-eiwitmoleculen, glycoproteïnen genaamd, die helpen bij de eigen cellen van het lichaam te identificeren. Asparagine heeft ook een positief effect op lage bloeddruk, nierfunctiestoornissen, hartkloppingen en leveraandoeningen.

Teelt, extractie, productie

Asparagine kan in het lichaam zelf worden aangemaakt door biosynthese kan worden geproduceerd. Industriële productie is ook mogelijk. In een complex biotechnologisch proces wordt ammoniak toegevoegd aan fumaarzuur. Daarnaast wordt het enzym L-aspartase voor dit doel gebruikt.

L-Carnitine

In het geval van de vaak besproken onder atleten en wetenschappers L-Carnitine is een stof die lijkt op de vitaminen die wij kennen. Het wordt vooral gebruikt in de sport.

L-Carnitine behoefte

In principe is L-carnitine aanwezig in het menselijk lichaam. Het wordt uitgescheiden en nieuw gevormd. Dit betekent dat het lichaam de stof zelf kan produceren. De noodzakelijke behoefte van een normaal mens wordt voldoende gedekt door de bovengenoemde zelfproduktie, alsmede door de normale gemengde voedselopname via vlees. Daarom is het normaal gesproken niet nodig om voedingssupplementen te nemen. Wedstrijdsporters en vegetariërs kunnen er echter zeker over nadenken.

Effect van L-Carnitine

L-Carnitine is vetverbrandend effect en prestatieverhogend potentieel. Beide zijn echter controversieel. Wat het effect als vetverbrandingsmiddel betreft, is de wetenschap het er vrij unaniem over eens dat L-carnitine als enige stof geen noemenswaardig effect heeft. De situatie is echter anders wanneer het gaat om prestatieverbetering, of beter gezegd regeneratieverbetering. Bij regelmatige inname kunnen de gevreesde krampen vóór het sporten vrij doeltreffend worden voorkomen. Bovendien kunnen pijnlijke spieren en schade aan het skelet als gevolg daarvan worden voorkomen. Daarom zou het gebruik ervan bijzonder nuttig zijn bij sporten als wielrennen, atletiek of biatlon.

Samenvattend moet L-carnitine niet worden gezien als het "wondermiddel", maar eerder als een slimme manier om de voeding aan te vullen. Vooral voor vegetariërs die misschien niet genoeg L-carnitine in hun voeding kunnen opnemen zoals het lichaam nodig heeft. Maar ook als ondersteuning voor sporters om het lichaam beter en sneller te laten regenereren.

Elk lichaam reageert uiteindelijk anders, zodat iedereen voor zichzelf moet uitmaken of hij baat kan hebben bij de stof of dat een evenwichtige voeding volstaat. Een regelmatige en voortdurende inname is uiteraard een voorwaarde voor succes op lange termijn.

Als u de eerste tekenen van het natuurlijke verouderingsproces vreest en ze zo lang mogelijk wilt uitstellen, is er alle reden om Acetyl L-Carnitineeen belangrijk chemisch bestanddeel van het aminozuur L-carnitine. Dit voedingssupplement is een echte krachtpatser. Aanvankelijk onderschat, moest de wetenschap na jaren van onderzoek toegeven dat acetyl-L-carnitine de energie van de cellen verhoogt en het afsterven van zenuwcellen blijvend kan tegengaan.

L-Carnitine in voedsel

Acetyl L-Carnitine - de fontein van de jeugd in pilvorm

Het anti-verouderingseffect concentreert zich echter niet alleen op de huid, maar gaat ook slechte concentratie tot aan de ziekte van Alzheimer tegen en vermindert lichamelijke en zenuwschade die kan worden veroorzaakt door bijvoorbeeld permanente stoornissen van de bloedsomloop. Bovendien wordt acetyl-L-carnitine ook vaak gebruikt bij de behandeling van depressies en vermindert het zelfs gevaarlijke bijkomende symptomen bij ziekten zoals diabetes of klachten die worden geactiveerd door de heupzenuw.

Ook al geven deze eigenschappen al genoeg redenen om de dagelijkse voeding met ALC te willen aanvullen, de lijst gaat nog verder. Studies waarin oudere ratten regelmatig het aminozuur acetyl-L-carnitine kregen toegediend, gedroegen zich plotseling als hun jongere soortgenoten. In het kader van dit onderzoeksproject werd aan deze stof een duidelijk verjongend en dus levensverlengend effect toegeschreven, vanwege de vele positieve eigenschappen. Zelfs de motor van het lichaam, het hart, heeft baat bij ALC, omdat het zuurstoftekort in de hartspier kan voorkomen en niet alleen de afbraak van fosfaatdragers kan voorkomen, maar zelfs kan omkeren. Als bestanddeel van het aminozuur L-Carnitine heeft natuurlijk ook een effect Acetyl L-Carnitine heeft een positieve invloed op het metabolisme van het lichaam en bevordert de omzetting van vetreserves in energie.

Zet de klok terug met aminozuren

Ander onderzoek heeft aangetoond dat acetyl-L-carnitine ook helpt bij tuberculosepatiënten die lijden aan een mycobacteriële infectie als bijwerking van de eigenlijke ziekte. In dit geval wordt gezegd dat het waardevolle aminozuur aanzienlijk bijdraagt tot de Immuunsysteem stabiliseert weer en doodt de infectie. Acetyl L-Carnitine wordt gewoonlijk door het lichaam opgenomen via de Consumptie van zuivelproducten en vlees. Maar wie het verval van geest en lichaam extra wil tegengaan, moet zorgen voor een voldoende en regelmatige inname van ALC. Als u zich zorgen maakt over de inname, kunt u uiteraard uw huisarts of een voedingsdeskundige raadplegen.

L-Carnosine

L-Carnosine wordt gevormd uit de chemische combinatie van het aminozuur L-histidine en het aminozuur beta-alanine. Deze chemische verbinding wordt ook wel dipeptide genoemd. De dipeptide wordt voornamelijk aangetroffen in zenuwcellen in de hersenen en de spieren, en in lagere concentraties in andere weefsels van het menselijk lichaam. Bij kinderen is de concentratie in het lichaam aanzienlijk hoger dan op volwassen leeftijd. Het natuurlijke aandeel kan worden verhoogd door voedingssupplementen te nemen.

L-Carnosine in het menselijk lichaam

L-carnosine is in natuurlijke vorm beschikbaar als chemische verbinding. het aminozuur L-histidine en het aminozuur beta-alanine alleen gevonden in de weefsels van gewervelde dieren. Daarom is ook bij een vegetarische levensstijl een tekort te verwachten. Hoe het tekort de gezondheid van het lichaam van vegetariërs beïnvloedt, is in de wetenschap echter nog niet bekend. Als het lichaam echter een voedingssupplement met L-carnosine krijgt, zijn er al veel positieve effecten waargenomen.

De werkingswijze

L-carnosine komt van nature in hoge concentraties voor in de spierweefsels. Daar kan het de gezondheid van de spieren ondersteunen. Andere positieve eigenschappen zijn de antioxiderende werking. Het zorgt ervoor dat de celmembranen beschermd worden tegen vrije radicalen. Als een natuurlijke regulator in het menselijk organisme, is het ook verantwoordelijk voor de regulatie van de Koper- en zinkconcentratie van de zenuwcellen.

Dit kan overstimulatie van koper en zink voorkomen. Ook een effect op de Hersenen is bekend. Vooral voor de gebieden in de hersenen die verantwoordelijk zijn voor socialisatie, bewegingen en taal, kan een effect worden bereikt door de extra toediening. Daarom werd de dipeptide ook bekend als een voedingssupplement dat kan worden gebruikt voor autisme.

L-carnosine als antiverouderingsmiddel

L-carnosine wordt vooral gebruikt als een positieve invloed op het verouderingsproces. Dit is mogelijk omdat het dipeptide de glycatie in het organisme beïnvloedt. Glycatie wordt verantwoordelijk gehouden voor het snelle verouderingsproces. L-carnosine is in staat om de hoeveelheid glycatie in het bloed te verlagen. Dit verlengt de levensduur van de cellen, zodat kan een anti-verouderingseffect worden bewerkstelligd. De dipeptide heeft ook een positieve invloed op het uiterlijk van de huid. Door het in te nemen, wordt de huid elastischer en kan de vorming van rimpels worden tegengegaan.

L-Citrulline

Een grote verscheidenheid van aminozuren heeft belangrijke functies in het menselijk lichaam. Het is ook belangrijk om rekening te houden met de Aminozuur L-citrulline om in de gaten te houden, want het is tenslotte een aminozuur dat de eigenschap heeft om een niet-proteinogeen aminozuur op zichzelf. Dit betekent bijvoorbeeld ook dat niet alleen het menselijk lichaam deze stof kan omzetten en omzetten, maar dat ook in planten en dieren een overeenkomstige synthese optreedt en plaatsvindt. L-citrulline wordt gevonden in uien, knoflook en ook watermeloen.

De vertragende functie van L-citrulline

L-citrulline speelt een bijzondere rol in het menselijk lichaam omdat dit aminozuur verantwoordelijk is voor de zogenaamde vertragingsfunctie. Dit houdt de productie in van de onmisbare boodschapperstof stikstofmonoxide, zonder welke het menselijk lichaam niet kan bestaan of zelfs maar functioneren.

Bij orale inname komt de L-citrulline in het menselijk lichaam en wordt vervolgens omgezet in zo genaamd arginine, die in de lever wordt geproduceerd en zo een boodschapperstof wordt.

De verblijftijd verlenger

Wanneer over het aminozuur L-citrulline wordt gesproken, wordt ook zeer vaak de term "verruimer van de retentietijd" gebruikt. Dit is een fysieke reactie op de citrulline. Als gevolg van de vertraagde en vertraagde omzetting Op grond van de vertragende werking kan men spreken van een verblijftijdverlenger, die door deze werkingswijze en methode het argininegehalte in het menselijk bloed gedurende langere tijd zichtbaar verhoogt en op een hoog peil houdt.

L-citrulline is een van de bijzondere aminozuren. Vanwege het voorkomen en de eigenschappen ervan, doen wetenschappers zeer specifiek onderzoek naar de werkingswijze, hoewel die van de retentietijdverlenger al lang bekend is.

L-Cysteïne

L-Cysteïne is een zeer zwavelhoudend en proteinogeen aminozuur, dat volwassen mensen kan worden geproduceerd in de lever en is daarom niet-essentieel. L-cysteïne wordt in de natuur vooral aangetroffen in eiwitten zoals keratine. Voedingsmiddelen zoals varkensvlees, kip, zalm en kippeneieren hebben ook een zeer hoog gehalte aan L-cysteïne. Het aminozuur wordt ook gebruikt als meelbehandelingsmiddel en zorgt ervoor dat het meel sneller rijpt.

De dagelijkse behoefte aan L-cysteïne

De aanbevolen dagelijkse dosis in de meeste gevallen is bij ongeveer 0,5 tot 1,5 g L-cysteïne. Het aminozuur kan worden ingenomen via speciaal voedsel of via voedingssupplementen die op de markt verkrijgbaar zijn. Een te hoge dosis kan onder bepaalde omstandigheden leiden tot blaas- en nierstenen en ook de werking van insuline in het lichaam kan worden verstoord. Bij inname van L-cysteïne is het belangrijk om tegelijkertijd vitamine C en vitamine B6 in te nemen.

De eigenschappen van L-cysteïne

L-cysteïne wordt vooral gebruikt voor mensen die lijden aan chronische ziekten zoals lijden aan artritis, de ziekte van Parkinson of kanker. Door het in te nemen, kan het lichaam de vergiftiging door de drugs sneller elimineren. L-cysteïne beschermt de lever, versterkt de gezondheid van het haar en draagt actief bij tot de verbetering van het immuunsysteem.

Het effect van L-cysteïne

L-cysteïne heeft de volgende effecten heeft een zeer positieve invloed op vele processen in het menselijk lichaam. Als je cysteïne inneemt, wordt het omgezet in glutathion. Dit is een antioxidant.  Het heeft een antioxiderende werking en helpt vrije radicalen te bestrijden. Inname van dit aminozuur maakt het lichaam veel minder vatbaar voor ziekten. Het lichaam kan schadelijke zware metalen in de cellen beter afvoeren door dit nuttige aminozuur en kan dus sneller en beter ontgiften.

Dit aminozuur is ook zeer belangrijk voor de ontwikkeling en instandhouding van zenuwcellen. Het bindweefsel krijgt zijn kracht van L-cysteïne. Als het lichaam cysteïne intraveneus toegediend krijgt, kan het helpen nierschade als gevolg van een overdosis paracetamol te voorkomen. Het kan ook de symptomen van astma, cystische fibrose en acuut longletselsyndroom verlichten. Het heeft ook een preventieve werking tegen darmkanker.

Voorkomen van cysteïne

Het zit in sommige voedingsmiddelen. Deze omvatten vlees- of plantaardige producten. Er zijn ook zeer eiwitrijke voedingsmiddelen, zoals worst, kalkoen, wei-eiwit en yoghurt. Broccoli, knoflook en rode paprika's zijn ook cystenrijke voedingsmiddelen.

L-glutaminezuur

L-glutaminezuur is een enorm onderschat aminozuur. Hoewel het niet essentieel is, is glutaminezuur een belangrijke eiwitleverancier.

De markt is tot de nok toe gevuld met tamelijk nutteloze voedingssupplementen, maar die verdienen het niet allemaal om als zinloze geldverspilling te worden bestempeld. Bijvoorbeeld, de stof "L-glutaminezuur"Een vaste, witte stof die een belangrijke bouwsteen is in het hele celstofwisselingssysteem van het lichaam. Het wordt aangetroffen in eiwitten en is ook in meer of mindere mate aanwezig in elk eiwitbevattend dieet. In principe wordt het door bijna iedereen automatisch geconsumeerd bij de dagelijkse voeding.

1. Glutaminezuur is een versnellende boodschapperstof en is in hoge concentraties aanwezig in spierweefsel.
2. Glutaminezuur is een van de drie aminozuren waaruit glutathion, een een zeer belangrijke radicaal opruimer.
3. Glutamaat is verantwoordelijk voor de verdeling van stikstof (N) in het organisme en heeft dus een verantwoordelijke plaats in het metabolisme.
4. Glutaminezuur kan ammoniak ontgiften omdat het glutamine vormt. Glutamine is volledig niet-toxisch.

Samengevat kan het de volgende stoffen vormen:

• Gaba
• Ornithine en vervolgens arginine
• Glucose (dextrose) voor energieproductie
• Glutathion
• Stimuleert de insulinesecretie

Geschiedenis van L-glutaminezuur

De stof werd in 1866 ontdekt door de Duitse scheikundige Karl Heinrich Leopold Ritthausen.

L-glutaminezuur behoefte

L-glutaminezuur dient het menselijk lichaam als eiwitbouwsteen en vormt belangrijke aminozuren.

Als gevolg daarvan, en vooral vanwege de positief effect op het centrale zenuwstelsel het is bijna onmisbaar voor het lichaam, en vertegenwoordigt een niet onbelangrijk bestanddeel in het lichaam. Zelfs vegetariërs, bijvoorbeeld, hoeven zich geen zorgen te maken of ze wel genoeg in hun lichaam hebben. Voedingsmiddelen zoals rijst, kippeneieren en noten bevatten veel L-glutaminezuur.

De stof is niet absoluut noodzakelijk, maar heeft een ondersteunende werking bij het sporten. Veel wedstrijdsporters, zoals Kracht- en duursporters er op vertrouwen. Een versnellend effect op de spieropbouw wordt vermoed, maar dit wordt betwist. En als het al gebeurt, dan slechts in zeer beperkte mate. Het positieve effect op het immuunsysteem zou meer merkbaar moeten zijn, waardoor de regeneratie en de algemene fitheid mogelijk kunnen verbeteren, uiteraard tot op zekere hoogte.

Voorkomen van glutamine in voedsel

Effect van glutaminezuur

Uiteindelijk moet iedereen voor zichzelf beslissen of hij L-glutaminezuur aan zijn normale voeding wil toevoegen. Een dosering die iets hoger is dan wat het lichaam nodig heeft, is zeker niet schadelijk. Maar of je er baat bij hebt, hangt af van het individu. Speciaal voor atleten maar, het is zeker een nuttige zaak om het zeer gestresste lichaam wat steun te bieden.

Glutamaat als smaakversterker

Er is niet veel verschil tussen glutamaat en glutaminezuur. Glutamaat is het zout van glutaminezuur, glutamine is de amine van glutaminezuur.

Ze zijn in wezen synoniem.

Natriumglutamaat wordt zeer vaak gebruikt als smaakversterker. Als boodschapperstof in de hersenen kan glutamaat gemakkelijk de bloed-hersenbarrière passeren en daar dan een acute overmaat aan neurotransmitters veroorzaken. Dit kan leiden tot een overdreven hongergevoel en meer eten dan nodig is.

L-glutathion

Een sterk of zwak immuunsysteem kan vele oorzaken hebben. Een daarvan zou bijvoorbeeld een goed of slecht immuunsysteem zijn. L-glutathion Huishouden. De stof bevat zwavel en is gebaseerd op drie verschillende aminozuren. Clycine, cysteïne en glutaminezuur. Het wordt beschouwd als effectieve immuun booster. Het kan een van de belangrijkste antioxidanten worden genoemd (voorkomt de reactie met zuurstof uit de lucht). Door zijn ontgiftende werking speelt het een rol bij het bestrijden en voorkomen van tal van zaken. Reden genoeg om hier wat dieper op in te gaan.

L-glutathionbehoefte

Het moet bekend zijn dat de behoefte van het menselijk lichaam aan L-glutathion, wordt volledig gedekt door een natuurlijke en evenwichtige voeding. Dit betekent dat, althans voor gezonde mensen, geen extra inname nodig is. Voor personen die fundamenteel immuungecompromitteerd zijn, zoals AIDS-patiënten, kan een ondersteunende inname echter raadzaam zijn na overleg met een arts.

Effect van L-glutathion

Een belangrijk twistpunt in de geneeskunde, dat verband houdt met L-glutathion, is de vraag of het zin of onzin is bij kanker. Sommigen betogen met de ontgiftende en antibacteriële werking, die de verspreiding van tumoren kan tegengaan. Anderen zeggen dat de stof in het ergste geval het effect van gelijktijdige kankergeneesmiddelen onderdrukt. Het zou veel te ingewikkeld zijn om hier verder op in te gaan.

Integendeel, gezonde mensen moeten worden aangemoedigd om L-gluthation op een gezond niveau in te nemen, omdat de positieve effecten op het immuunsysteem en het cellulaire evenwicht zijn fundamenteel bewezen. Toch mag men, zelfs bij extra inname van L-glutathion, geenszins in de verleiding komen de normale voeding te verwaarlozen. Geen enkel voedingssupplement kan een gezonde en evenwichtige voeding vervangen. Zij moeten alleen worden opgevat als preventieve en, bij juist gebruik, doeltreffende ondersteuning van het lichaam.

L-Histidine

L-Histidine is een semi-essentieel aminozuur en behoort tot de basische en aromatische organische verbindingen. Dit aminozuur kan niet door het lichaam zelf worden aangemaakt en moet dus met voedsel worden opgenomen. Een goede voedselbron voor het aminozuur zijn voedingsmiddelen rijk aan proteïne zoals rundvlees, zalm, kippeneieren, walnoten of zelfs koemelk. Daarnaast bestaat ook de mogelijkheid om het lichaam via voedingssupplementen van L-histidine te voorzien.

L-Histidine in het menselijk lichaam

Het aminozuur neemt het over in het menselijk lichaam Een brede waaier van functies en is van groot belang voor de mens, vooral in tijden van herstel en ook tijdens de groei. Belangrijke functies ervan zijn bijvoorbeeld de productie van het rode bloedpigment haem. Deze organische verbinding kan ook verantwoordelijk worden gesteld voor de vorming van histamine en glutamaat. Als bouwsteen van ijzerhoudende moleculen is het aminozuur betrokken bij het zuurstoftransport.

Het is ook nodig voor de aanmaak van rode en witte bloedcellen. Bij een tekort aan L-histidine kan bij volwassenen reumatoïde artritis het gevolg zijn. Bij kinderen kan een tekort de lichaamsgroei beïnvloeden en vertragingen veroorzaken. Moet de L-histidine niveau kan daarentegen ook een negatief effect hebben op het menselijk lichaam. Schizofrenie, stress en angst kunnen het gevolg zijn.

De werkingswijze

Aminozuren zijn de bouwstenen van Eiwitten spelen een belangrijke rol in het menselijk organisme. Daarom wordt L-histidine ook specifiek gebruikt in de geneeskunde in de vorm van geneesmiddelen en voedingssupplementen. L-histidine heeft een bijzonder positief effect op de wondgenezing, de genezing van beschadigd weefsel en de wederopbouw van weefsel.

Het heeft ook een positief effect op ontstekingsprocessen. Door het te nemen, kan worden bereikt dat zenuwcellen worden beschermd. Het lichaam kan ook bescherming opbouwen tegen stralingsschade. Bovendien kunnen zware metalen door inname ervan gemakkelijker uit het lichaam worden verwijderd. Andere positieve effecten op het menselijk organisme zijn de ondersteuning van het immuunsysteem van het lichaam en naar verluidt worden allergische reacties verlicht door de inname van L-histidine.

L-isoleucine

De voorbereiding L- Isoleucine behoort tot de categorie voedingssupplementen. Het is een aminozuurpreparaat dat ook in diverse vruchten voorkomt en de prestaties van wedstrijdsporters helpt te verbeteren.

Wat is L-isoleucine precies?

Het is een proteinogeen, essentieel aminozuur. Het is afgeleid van de asparaginezuur en behoort tot de aspartaatgroep. L-isoleucine heeft verschillende stereoisomeren, maar die spelen geen grote rol in het milieu. Alleen isoleucine is fysiologisch van belang, omdat het als proteinogeen aminozuur een essentiële rol speelt in de menselijke sfeer.

L-isoleucine wordt gebruikt voor de Eiwitophoping nodig als een bouwsteen. Voor topsporters kan L-isoleucine ook worden gebruikt voor de Energieproductie van de spiercellen serveren. Dit kan een rol spelen bij langdurige inspanning of een eiwitrijk dieet. Als het lichaam tijdens een hongerfase moet terugvallen op de eigen reserves, kan L-isoleucine ook belangrijk zijn.

Wie heeft L-isoleucine nodig?

Het preparaat wordt veel gebruikt als bestanddeel van aminozuurinfusie-oplossingen voor parenterale toediening. Voeding in de menselijke geneeskunde. Patiënten die lijden aan een verstoorde spijsvertering of een verstoord eetgedrag krijgen L-isoleucine toegediend. Er is een dieet met L-isoleucine ontwikkeld voor orale inname.

Alle noodzakelijke Voedingsstoffen gevonden in dit dieet in een precies gedefinieerde chemische formule. In dit dieet zijn aminozuren de bron van stikstof. L-isoleucine werd voor het eerst geïsoleerd uit ontsuikerde melasse door Felix Ehrlich in 1904. De stof geeft de spieren energie, helpt de stofwisseling te regelen en ondersteunt ook de afweer van het lichaam.

L-isoleucine in levensmiddelen

Hoe wordt de voorbereiding genomen?

De dagelijkse behoefte van een gezond persoon ligt tussen 7 en 28 mg isoleucine per kilogram lichaamsgewicht, afhankelijk van de inspanning van de gebruikte methode. De stof komt in het menselijk organisme voornamelijk in gebonden toestand voor. In het bloed is de concentratie ongeveer 7mg/L. per dag tot 15 mg isoleucine wordt uitgescheiden in de urine. In geval van een gevoeligheid van het immuunsysteem of verhoogde fysieke stress wordt een sterkere dosis aanbevolen wanneer leucine en valine tegelijk worden ingenomen.

Waar komt isoleucine nog meer voor?

Isoleucine is een bestanddeel van plantaardige en dierlijke eiwitten. Het wordt ook gevonden, onder andere, in: Olijven, avocado's, noten en papaja. Het heeft ook een aandeel van ongeveer 4- 6 % in rundvlees, zalm, kippenei, koemelk, tarwe, rijst, erwten en kipfilet. De waarden hebben betrekking op 100 gram van elk levensmiddel.

L-Leucine

L-Leucine is een essentieel aminozuur dat in sommige voedingsmiddelen aanwezig is en vooral voor de spieren een belangrijke rol speelt.

Eigenschappen van L-Leucine

Dit aminozuur is essentieel voor de eiwitsynthese, d.w.z. voor de opbouw van proteïne in de spieren en de lever, verantwoordelijk. Om een zekere spiermassa te kunnen behouden, is een voldoende toevoer van L-leucine noodzakelijk. Naast de aanmaak van spierweefsel, beschermt het aminozuur de lever tegen eventuele schade van de alcohol en bevordert het ook de Vetverbranding. Aangezien het lichaam L-leucine niet zelf kan aanmaken, moet het worden ingenomen met voedsel of speciale preparaten, zoals supplementen voor spieropbouw. L-leucine wordt in grotere hoeveelheden gevonden in, onder andere

• Beef
• Koemelk
• Walnoten
• Zalm
• Kippeneieren
• Volkorenmeel
• Rijst voor.

Effect van het aminozuur

L-leucine dient als energieleverancier voor het lichaam. Deze voorziening van energiereserves voorkomt een buitensporige daling van Glucose zodat de spieren en hersenen in geval van nood toegang hebben tot voldoende glucose. Het aminozuur stimuleert de afgifte van insuline door de alvleesklier.

Dit leidt niet alleen tot een regulering van de bloedsuikerspiegel, maar ook tot een versnelde opname van aminozuren via het spierweefsel. Dit bevordert aanzienlijk de spieropbouw en de afgifte van het stresshormoon cortisol wordt verminderd.

Het aminozuur bevordert ook de genezing van lever-, gewrichts- en spierweefselziekten. Bij kinderen en adolescenten hebben aminozuren een positieve invloed op de afgifte van het groeihormoon somatotropine en uiteindelijk ook op de ontwikkeling van de organen. Bij volwassenen daarentegen regelt dit hormoon de verhouding tussen spier- en vetweefsel door de aanvoer van vrije vetzuren te ondersteunen.

Als de bouwsteen van glutaminezuur, is L-leucine betrokken bij betrokken bij talrijke vitale metabolische reacties. Bij extra inname moet u zorgen voor voldoende vochtinname voor een betere opname in de darm. Dit zal zorgen voor een hogere beschikbaarheid in de spiercel.

L-Leucine behoefte

De behoefte aan dit aminozuur bedraagt ongeveer 1,2 gram per dag. Afhankelijk van de gebruikte methode bedraagt de gemiddelde dagelijkse behoefte ongeveer 15 mg per kilogram lichaamsgewicht. In principe kan de dagelijks vereiste hoeveelheid worden gedekt door een evenwichtige voeding. Ssterke spierspanningen, zoals bij uithoudings- of gewichtstraining, extra inname nodig hebben in de vorm van supplementen.

Een tekort aan het vitale aminozuur, wat ofwel te wijten is aan een onvoldoende Inname met voedsel of als gevolg van een tekort aan vitamine B6 gepaard gaat met vermoeidheid en moeheid. Een overdosis kan leiden tot een verstoorde eiwitvorming en een efficiënte spieropbouw op beslissende wijze belemmeren. Typische gevolgen zijn buikpijn, misselijkheid en diarree.

L-lysine

Het lichaam kan niet L-lysine (afkorting van Lys), betekent dit dat lysine een essentieel aminozuur is en in een andere vorm aan het lichaam moet worden geleverd.
Het lichaam heeft een evenwichtige en gezonde voeding nodig om voldoende L-lysine binnen te krijgen.

De molecuulformule van lysine is HO2CCH(NH2)(CH2)4NH2 en de overeenkomstige codons zijn AAA en AAg.

Dit aminozuur komt vooral voor in dierlijke eiwitten zoals vis, melk, eieren en vleeseiwitten. In graaneiwit is de belangrijke eiwitbouwsteen echter slechts in zeer kleine hoeveelheden aanwezig.

L-lysine behoefte

Een mens heeft ongeveer 1 tot 1,5 gram L-lysine per dag nodig. Als het lichaam niet genoeg van dit aminozuur binnenkrijgt, kan dit leiden tot groeistoornissen en verminderde immuunfuncties. Misselijkheid, rode ogen, duizeligheid, gebrek aan concentratie en vermoeidheid kunnen tekenen zijn van een tekort aan L-lysine.

Vooral vegetariërs lijden vaak aan een tekort aan L-lysine, omdat het belangrijke aminozuur in veel graanproducten ontbreekt of slechts in zeer geringe vorm aanwezig is.

L-lysine tekort

In sommige gevallen kunt u een tekort aan lysine krijgen als u niet genoeg voedingsmiddelen eet die L-lysine bevatten. Er zijn tal van symptomen die kunnen optreden omdat veel processen in het lichaam afhankelijk zijn van de beschikbaarheid van eiwitten. De meest voorkomende symptomen zijn bloedarmoede, gewichtsverlies, vermindering van de spiermassa, slecht herstel na blessures of vermoeidheid. Veranderingen in eetlust en stemming zijn te wijten aan de verbinding van lysine met de hormoonproductie.

Effect van L-Lysine

Het aminozuur L-lysine is essentieel voor de groei. Evenzo is L-lysine zeer belangrijk voor het lichaam om hormonen, enzymen en antilichamen te produceren om zeer specifieke virale infecties te bestrijden.
L-lysine is een essentieel en zeer belangrijk bestanddeel van collageen. Collageen is op zijn beurt een vezelbestanddeel dat voorkomt in haar, tanden, beenderen, bloedvaten en pezen.
Bovendien ondersteunt dit essentiële aminozuur de calciumabsorptie vanuit de darm en bevordert het ook de calciumopslag in de botten. Daarom is het ook zeer belangrijk dat kinderen voldoende consumeren.

De belangrijkste taak is echter dat dit aminozuur een antidepressieve werking heeft. Bovendien verlaagt dit aminozuur de gevoeligheid voor stress vele malen. Bovendien beschermt het de aders en slagaders tegen verkalking en vermindert het de tekenen van veroudering in het hele eiwitraamwerk van ons lichaam.

L-lysine voor de behandeling van herpes

Als geneesmiddel wordt lysine waarschijnlijk het meest gebruikt voor de behandeling van herpes simplex labialis, of kortweg herpes genoemd. Het werkt meestal preventief, maar kan ook de duur verkorten van herpes die al is opgetreden. Medische deskundigen geloven dat dit komt door de blokkering van arginine door lysine. Arginine is een stof die de voortplanting van het herpesvirus vergemakkelijkt.

L-lysine voor osteoporose

Omdat lysine het calciumgehalte kan beïnvloeden, heeft dit aminozuur een groot potentieel om als behandeling voor osteoporose te dienen. Bij osteoporose neemt de hoeveelheid mineralen en eiwitten in de botten af, waardoor ze erg broos worden. Voor het grootste deel is dit een theorie en studies zouden dit moeten bevestigen.

Lysine voedselbronnen

Bijwerkingen

Als u zeer hoge doses neemt, moet u voorzichtig zijn, omdat ze in verband zijn gebracht met nierproblemen of galstenen. Wie deze problemen al heeft, moet niet per se lysine nemen.

L-Methionine

L-Methionine is een proteinogeen, essentieel en zwavelhoudend aminozuur. Het menselijk lichaam kan dit belangrijke aminozuur niet zelf produceren en is daarom afhankelijk van een extra inname via speciale voedingsmiddelen. L-methionine wordt algemeen aangetroffen in de proteïnen van alle bekende levende organismen en is het enige zwavelhoudende en proteinogene aminozuur naast cysteïne. Het aminozuur wordt door het menselijk lichaam alleen afgebroken wanneer er een overmaat aan L-methionine is. De zwavel die het bevat, wordt tijdens de afbraak geoxideerd tot zwavelzuur en vervolgens via de nieren uitgescheiden.

De dagelijkse behoefte aan L-methionine

De behoefte aan dit aminozuur is uiteraard sterk afhankelijk van de individuele situatie. In de regel heeft het menselijk lichaam een hoeveelheid van 13 tot 16 mg L-methionine per kilogram lichaamsgewicht per dag nodig. Voor een normale volwassene bedraagt de voldoende behoefte ongeveer 21 mg L-methionine per kilogram lichaamsgewicht.

De eigenschappen van L-methionine

L-methionine speelt een zeer belangrijke rol in veel verschillende processen in het menselijk lichaam. De zwavel die het bevat is essentieel voor de opbouw van allerlei weefsels en wordt regelmatig door het lichaam benut. Haar en nagels hebben de zwavel ook nodig om te kunnen groeien. L-methionine wordt in bijzonder grote hoeveelheden aangetroffen in vis, eieren, maïs en lever.

Het effect van L-methionine

Dit essentiële aminozuur is bijzonder actief in de hersenen en de lever. Het aminozuur wordt gebruikt bij talrijke ziekten, zoals diverse allergieën, artrose, depressie, infecties van de urinewegen en ontgifting. L-methionine stimuleert de productie van oestrogeen en heeft ook een positief effect op de vette degeneratie van de lever. Een tekort aan L-methionine kan leiden tot de vorming van oedeem en maakt mensen vatbaarder voor infecties.

L-ornithine

L-ornithine is een niet-proteinogeen en basisch aminozuur, dat voornamelijk voorkomt in de ureumcyclus in de rol van een dragerstof. Bovendien is het een van de niet-essentiële aminozuren, wat betekent dat ons lichaam het in dit geval onafhankelijk produceert met behulp van het aminozuur L-arginine. Het aminozuur werd in 1877 voor het eerst geproduceerd uit de uitwerpselen van kippen.

De eigenschappen van L-ornithine

L-ornithine is nauw verwant aan het bekende aminozuur arginine en wordt gevormd wanneer ureum wordt afgesplitst van arginine. Beide aminozuren zijn actief betrokken bij de activering van het groeihormoon, dat vet in het lichaam mobiliseert en tot pure energie verbrandt. L-ornithine stimuleert de afgifte van insuline en bevordert het anabole effect van insuline. Het aminozuur kan door het menselijk lichaam worden aangemaakt of via extra voedsel worden opgenomen.

De dagelijkse behoefte aan L-ornithine

Natuurlijk hangt de behoefte sterk af van de individuele situatie van de mens; wedstrijdsporters hebben doorgaans een grotere behoefte aan L-ornithine dan andere mensen. Hoewel het aminozuur door het lichaam kan worden aangemaakt, is de hoeveelheid niet voldoende voor de dagelijkse behoefte.

Daarom moet L-ornithine dagelijks worden ingenomen in een hoeveelheid van 1400 mg via speciale voedingssupplementen. In de handel worden verschillende preparaten met L-ornithine aangeboden; voor inname zijn capsules het meest geschikt.

Het effect van L-ornithine

In het menselijk lichaam bewijst het aminozuur zijn grote nut op vele gebieden. Enerzijds kan het aminozuur het ammoniakgehalte aanzienlijk verlagen en anderzijds helpt het om zich te ontdoen van een teveel aan stikstof. Het immuunsysteem heeft ook baat bij het aminozuur L-ornithine, dat de aanmaak van witte bloedcellen kan stimuleren.

Door de L-ornithine worden de hormonen noradrenaline, prolactine, glucagon, insuline en andere verschillende groeihormonen sneller aangemaakt en vrijgemaakt. Door deze hormonen wordt het lichaam weerbaarder tegen ziekten en infecties en kunnen wonden sneller en beter genezen. Bovendien heeft L-ornithine ook enkele eigenschappen die het risico op kanker kunnen verminderen.

 Voordelen van L-ornithine

• Spierkracht verhogen
• Snellere regeneratie
• Verhoogd vetverlies

L-fenylalanine

Op L-fenylalanine Fenylalanine is een aminozuur waarvan wordt gezegd dat het een hele reeks effecten heeft. Er zijn drie vormen van fenylalanine: D-fenylalanine, L-fenylalanine en een mengsel dat in het laboratorium wordt geproduceerd, DL-fenylalanine genaamd. Als men spreekt over fenylalanine zonder additief, spreekt men gewoonlijk over L-fenylalanine. Het is de fenylalanine die zich in een proteïne bevindt en waar het vooral om gaat.

In het menselijk lichaam wordt dit eerst afgebroken tot dopamine en vervolgens tot adrenaline en noradrenaline. Op die manier wordt de persoon echt gestimuleerd, zoals bijvoorbeeld het geval is met amfetamines. L-fenylalanine is een essentieel aminozuur dat mensen in voldoende hoeveelheden met behulp van voedsel moeten binnenkrijgen. Voeding die eiwitten bevat is bijzonder geschikt voor dit doel.

Geschiedenis van fenylalanine

Fenyalanine kwam voor het eerst ter sprake in 1879 toen Schulze en Barbieri een stof met de chemische formule C9H11NO2 ontdekten in gele lupinezaadjes. In 1882 synthetiseerden Erlenmeyer, een Duitse chemicus, en Lipp fenylalanine uit fenylacetaldehyde, waterstofcyanide en ammoniak.
Het genetische codon van fenylalanine werd voor het eerst ontdekt in 1961 door de Duitse biochemicus J. Heinricht Matthaei samen met de Amerikaanse biochemicus Marshall W. Nirenberg. Deze ontdekking heeft bijgedragen tot het leggen van een coderingsverband dat de informatie in genomische nucleïnezuren koppelt aan overexpressie in een levende cel.

Eigenschappen van L-Fenylalanine

De eigenschappen van L-fenylalanine zijn dat het bijvoorbeeld depressies kan verlichten en nuttig kan zijn bij het beheersen van verslavingsgedrag. Bovendien verhoogt het de mentale alertheid. Maar dat is nog niet alles, want er wordt ook gezegd dat het de seksuele opwinding bevordert. Het vermindert ook het hongergevoel en remt de eetlust.

Effect van L-fenylalanine

Het effect van dit specifieke aminozuur is dat het de chemie van de menselijke hersenen verbetert, wat betekent dat het je echt klaarwakker kan maken. Bovendien stijgt de stemming van degene die het inneemt en zorgt zo voor een optimistische stemming. Tegelijkertijd wordt echter ook de creativiteit gewekt. L-Fenylalanine wordt aanbevolen als voedingssupplement bij chronische depressie en ook in geval van acute, chronische stress.

Maar L-fenylalanine wordt ook gebruikt in gevallen van een algemeen tekort aan aminozuren ten gevolge van ziekten. Het wordt zelfs aanbevolen voor autisme en de ziekte van Parkinson. Daarnaast kan het ook helpen bij artritis en een huidziekte die vitiligo heet. Het is echter altijd raadzaam om vooraf aan uw huisarts te vragen of het voor u ideaal is om L-fenylalanine in de vorm van een voedingssupplement in te nemen.

Wat is fenylalanine hydroxylase deficiëntie?

Fenylalanine hydroxylase deficiëntie is een behandelbare aandoening waarbij het lichaam het aminozuur fenylalanine niet correct kan verwerken. Dit gebeurt door een tekort aan het enzym fenylalaninehydroxylase. Bij ernstige vormen van dit tekort kan het ook een toxisch effect hebben op de hersenen en kan onherstelbare schade ontstaan. Indien deze ziekte echter in een vroeg stadium en voortdurend wordt behandeld, kunnen mensen die aan een fenylalaninehydroxylase-deficiëntie lijden een volkomen normaal leven leiden.

Bijwerkingen

Vooral zwangere vrouwen moeten voorzichtig zijn met het gebruik van fenylalanine. Als het fenylalaninegehalte te hoog is, kan de kans op een miskraam toenemen. Het is voor zwangere vrouwen voldoende om fenylalanine via hun normale voeding in te nemen.

Mensen die lijden aan bepaalde erfelijke ziekten, zoals PKU (fenylketonurie), moeten ook voorzichtig zijn met het innemen van fenylalanine. Dit is een ziekte die ervoor zorgt dat het lichaam te veel fenylalanine opbouwt. Dit kan andere gevolgen hebben, zoals hoge bloeddruk.

L-Proline

Het aminozuur L-proline is een specialiteit voor het menselijk lichaam. Het is een eiwitvormend aminozuur dat als enige een zogenaamde tweede aminogroep biedt en dat tegelijkertijd een niet-essentiële, genetisch neutrale versie van de aminozuren vertegenwoordigt. Het is echter zeer belangrijk voor het menselijk lichaam.

Bot en bindweefsel worden aangemaakt door L-proline

Dit aminozuur is echter uiterst belangrijk in het menselijk lichaam. Het kan bijvoorbeeld worden gebruikt om zogenaamd collageen te maken en te produceren, dat vervolgens in het lichaam kan worden gebruikt voor de vorming van botten of zogenaamd bindweefsel. Maar dit feit alleen is bij lange na niet voldoende om te vermelden. Tegelijkertijd is het aminozuur L-proline verantwoordelijk voor het vormen van een buffer tegen ionen die de enzymactiviteiten in het cytoplasma zouden kunnen belemmeren of zelfs negatief beïnvloeden.

L-proline zorgt voor een gezonde groei

Wetenschappelijke resultaten hebben aangetoond en kunnen aantonen dat het aminozuur L-proline vooral ook voor een gezonde groei zorgt. Als er bijvoorbeeld te veel of te weinig van in het lichaam is, kan de lichaamseigen productie van collageen worden verstoord, wat de botaanmaak kan beïnvloeden. Met name om deze reden wordt het aminozuur L-proline op de leeftijd waarop kinderen en jongeren groeien steeds meer door het lichaam gevraagd, om voor een perfecte voorziening te kunnen zorgen.

L-proline is bijzonder belangrijk voor de menselijke groei. Het lichaamseigen collageen is nodig voor de aanmaak van botten, die dienovereenkomstig uit deze stof kunnen worden vervaardigd en aldus een gezonde ontwikkeling mogelijk maken.

L-threonine

Aminozuren worden beschouwd als een bestanddeel van het leven en zijn uiterst belangrijk. Dit is ongetwijfeld waar, hoewel verschillende aminozuren verantwoordelijk zijn voor verschillende taken in het menselijk lichaam en daarom speciale aandacht verdienen. L-threonine, bijvoorbeeld, is uiterst belangrijk voor het lichamelijk welzijn en de gezondheid, en daarom moet het aandeel van L-threonine aminozuren in het lichaam constant hoog zijn.

Wat L-threonine kan doen

Eenvoudig gezegd is dit aminozuur verantwoordelijk voor het geven van meer energie aan het menselijk lichaam wanneer het onder stress staat. Maar naast dit effect kan dit specifieke aminozuur het menselijk lichaam ook op andere manieren sturen. L-threonine, bijvoorbeeld, is uiterst belangrijk voor gezonde slijmvliezen en voor een gezond en sterk immuunsysteem, dat op deze aminozuren is gebaseerd. Omgekeerd betekent dit ook dat het symptoom van vermoeidheid of moeheid een teken kan zijn dat dit aminozuur niet voldoende wordt aangemaakt en aanwezig is en dat er een tekort is in het menselijk lichaam.

De kracht in het lichaam

Al deze positieve eigenschappen van dit aminozuur kunnen ook worden aangetoond aan de hand van verschillende processen in het menselijk lichaam. De toename van energie en prestaties tijdens zware inspanningen wordt bijvoorbeeld bereikt doordat de bouwsteen L-threonine de sleutelstof is voor de verwijding van de bloedvaten. De verbeterde bloedsomloop die daarvan het gevolg is, is doorslaggevend voor de verbetering van de lichamelijke prestaties, maar tegelijkertijd worden ook de hersenen beter van bloed voorzien, waardoor ook het concentratievermogen toeneemt. Het gezondheidseffect is ook te danken aan de vorming van enzymen en hormonen.

Het aminozuur L-threonine is zeer belangrijk voor het menselijk lichaam. Een beter immuunsysteem en tegelijkertijd een grotere prestatiebereidheid kunnen worden bereikt. Deze belangrijke bouwsteen van aminozuren komt vooral voor in zuivelproducten, maar ook in eieren en vlees, zodat de voeding heel geschikt kan worden gebruikt voor de gerichte inname van dit aminozuur.

L-tryptofaan

L-tryptofaan is een proteinogeen ?-aminozuur, dat een aromatisch indoolringsysteem heeft en dus tot de aromatische aminozuren behoort. Tryptofaan is een essentieel aminozuur, dat niet door het lichaam kan worden aangemaakt en dus door het lichaam moet worden geproduceerd. voedsel kan extra worden ingenomen. L-tryptofaan is een belangrijk bestanddeel van eiwitten en peptiden en komt vooral voor in varkensvlees, kippenvlees, tarwe en kippenei.

Eigenschappen van L-tryptofaan

Het aminozuur is aromatisch en lipofiel; daarom lost het zeer slecht op in water. Het isoëlektrisch punt van L-tryptofaan is 5,8, de pKNH2 is 9,3 en de pKCOOH is 2,4. Tryptofaan fluoresceert onder bestraling met ultraviolet licht. Verschillende planten en micro-organismen kunnen het aminozuur produceren uit anthranilzuur of shikiminezuur. In de industrie wordt L-tryptofaan gebiosynthetiseerd uit indool en L-serine.

Het effect van L-tryptofaan

L-tryptofaan heeft een zeer stemmingsverhogende, gewichtsverlagende en kalmerende werking. In het menselijk lichaam wordt dit aminozuur omgezet in serotonine en leidt het tot een verhoogd serotonineniveau. Dit verlicht op betrouwbare wijze depressies en verbetert de stemming. L-tryptofaan helpt het organisme bij de eiwitsynthese en heeft een pijnstillend effect. Bijwerkingen kunnen in sommige gevallen ook voorkomen en uiten zich meestal in toegenomen slaperigheid overdag en in hoofdpijn of duizeligheid.

Vraag

De behoefte aan L-tryptofaan kan dagelijks worden gedekt met een dosis van ca. 0,5 g. L-tryptofaan wordt aangetroffen in talrijke natuurlijke voedingsmiddelen in kleine hoeveelheden, zonnebloempitten, havermout, radijs, spinazie en tonijn zijn bijzonder geschikt voor de behoefte. Wedstrijdsporters hebben meestal een hogere behoefte dan normale mensen. Een dosering van meer dan 3 gram per dag moet in ieder geval worden vermeden. Een te hoge dosering van L-tryptofaan kan mogelijk leiden tot een verandering van het bloedbeeld en spierpijn.

L-tyrosine

L-tyrosine is een niet-essentieel aminozuur voor het lichaam, zodat het de benodigde stof zelf kan produceren. Voor dit proces is echter het essentiële aminozuur fenylalanine, dat met de voeding wordt ingenomen, van enorm belang, want als hier een tekort aan is, kan het menselijk lichaam het aminozuur L-tyrosine niet meer zelf aanmaken, maar moet het bij de inname ervan worden ondersteund, bijvoorbeeld met tabletten.

L-tyrosine behoefte

Natuurlijk heeft het lichaam het aminozuur L-tyrosine te allen tijde nodig, maar de extra vraag ernaar is vooral aanwezig in stresssituaties. Of het nu gaat om verhoogde belasting op het werk, stress in het algemeen, psychische belasting of lichamelijke inspanning, zoals zware sporten, al deze oorzaken leiden tot een verhoogde behoefte aan L-tyrosine in het lichaam.

Eigenschappen van L-Tyrosine

Met behulp van het aminozuur L-tyrosine worden talrijke andere belangrijke hormonen en boodschapperstoffen geproduceerd. Daartoe behoren vooral thyroxine, dopamine, adrenaline, noradrenaline en triiodothyronine.

Thyroxine en triiodothyronine zijn de belangrijke schildklierhormonen, die belangrijke stofwisselingsprocessen en het welzijn regelen.

In het menselijk lichaam is het gelukshormoon dopamine in de eerste plaats verantwoordelijk voor de doorbloeding van de organen en voor een deel van de werking van de nieren. De twee stresshormonen adrenaline en noradrenaline regelen de gehele energievoorziening van het lichaam en komen bijzonder sterk vrij in stresssituaties.

Effect van L-tyrosine

Bovendien verhoogt L-tyrosine meetbaar de productie van de bovengenoemde boodschapperstoffen en hormonen. Hierdoor neemt de levenslust, het concentratievermogen, de creativiteit en het enthousiasme vele malen toe. Deze eigenschap maakt L-tyrosine ook tot een populair supplement bij de behandeling van depressie en angst. Bovendien is het aminozuur belangrijk voor een goede slaap, een matige eetlust en heeft het een positief effect op sommige hartziekten, migraine-hoofdpijn en chronische spierspanning. De extra inname van L-tyrosine kan de kwaliteit van leven dus aanzienlijk verhogen...,

L-valine

Er zijn veel bestanddelen die het menselijk lichaam niet zelf kan produceren. Deze omvatten ook aminozuren, die het lichaam dienen Opbouw en versterking van zenuwbanen en spieren en ondersteunen de energieproductie, vooral tijdens grote lichamelijke inspanningen bij sportactiviteiten.

Wie heeft L-valine nodig?

L-valine vermindert het gevoel van stress en bevordert de ontwikkeling van de eierstokken en de borstklieren bij meisjes. Het speelt ook een rol bij de stofwisseling en regelt eventuele stemmingswisselingen. Het wordt ook gebruikt bij degeneratie van spiercellen, overgevoeligheidsreacties en bewegingsstoornissen.

Valine behoort tot de essentieel aminozuur en is belangrijk voor de groei van het menselijk lichaam. Voldoende dosering voorkomt zenuw- en spijsverteringsstoornissen. Het probleem is dat sport meer energie vergt dan het lichaam met voedsel opneemt.

Dit probleem kan worden tegengegaan met valine. Zelfs verwondingen en ziekten kunnen worden verminderd in hun genezing kan worden ondersteund door valine. Het lichaam heeft altijd meer voedsel nodig als het grotere hoeveelheden eiwitten afbreekt. Aangezien echter niet alle levensmiddelen L-valine of in ieder geval niet in voldoende hoeveelheid, kan L-valine supplementatie nuttig zijn.

Wat zijn de eigenschappen van L-valine?

L-valine is een aminozuur dat in zijn substantie behouden blijft door hydrolyse van eiwitten. Meer specifiek is valine een vorm van gespreide-keten aminozuur. Het wordt ook niet door de lever verwerkt. Een adequate inname van valine als onderdeel van de aminozuurcombinatie fenylalanine-valine en methionine-tryptofaan kan bijzonder nuttig zijn bij spieraandoeningen.

Welk effect heeft L-valine op het menselijk lichaam?

L-valine wordt actief door de spieren opgenomen. Het beïnvloedt de hersenopname van andere neurotransmitterprecursoren zoals fenylalanine en tryosine. Ook, en vooral tijdens fases van wondgenezing of Valine is een zeer nuttig en doeltreffend middel tijdens herstelfasen. Een gebrek aan de aminozuren die L-valine bevat, kan zelfs bepaalde ziekten in de hand werken. Valine ondersteunt met zijn aminozuur de vorming van lichaamseigen weefsel, bovendien voorziet valine het lichaam van waardevolle eiwitten en bevordert het in wezen de weerstand tegen infecties en stress. De essentiële aminozuren in valine helpen mensen in herstelfasen als supplement.

Hoe wordt L-valine ingenomen en in welke producten zit het?

Atleten bereiken door hun activiteiten een verhoogde behoefte, daarom worden 3x 3 capsules per dag met veel vloeistof en altijd samen met isoleucine aanbevolen. Valine komt onder meer voor in peulvruchten, pistache, perziken, gevogelte en melk.